Tekst / Joh. Blaaser Sr. Jr.
Regie / Hennie van Leuken

Rolverdeling

Verhaal

Het gezin Gravezande verwacht bezoek van een schatrijke familie uit Amerika. De dochter voelt niks voor een huwelijk met de miljonairszoon. Zij bedenkt een plan, berooft haar ouders van hun huisknecht en ondergaat zelf een metamorfose tot vogelverschrikster.

De Amerikaanse familie moet echter bediend worden en ten einde raad wordt de stoker van de centrale verwarming ingeschakeld. Drie(kus) is echter een verschrikkelijk geval! De ontvangst van de gasten wordt een flop.

Groot is de schrik van Lenny als zij ontdekt dat de ‘aap’ die om haar hand komt, een knappe vent is. Deze doorziet al snel de vermomming van Lenny.

Recensie

Klucht ‘Drie is teveel’ hangt van zotheid aan elkaar

Klucht ‘Drie is teveel’ van Jan Blaaser. Uitgevoerd door het Marvilde Toneel onder regie van Hennie van Leuken. Gezien vrijdag in theater De Schalm Veldhoven.
(Door Jan Heckers)

De vorm van de klucht heeft een beperkte omvang en maar één oogmerk: het publiek vermaken met veelvuldig gooi- en smijtwerk en veel lol. Door de bank genomen is het de bedoeling de toeschouwer een plezierige, ontspannen avond met het nodige gelach te bezorgen.

Het Marvilde Toneel is daar tijdens haar twee voorstellingen in geslaagd. Vrijdagavond was de zaal geheel uitverkocht. Zaterdagavond was de zaal nagenoeg vol.

‘Drie is teveel’ heeft alle kenmerken van zotheid in zich. De cast van Marvilde Toneel had er veel zin in om deze oude toneelkraker boven zich uit te laten stijgen. Hans Heesbeen vervulde de rol van ‘Drie’. Driekus vindt zijn baas Gravenzande niet deftig genoeg. Heesbeen had als Drie steeds de lachers op zijn hand. Hij had de belangrijke rol om op het juiste moment de uitsmijter te maken. Zijn spel maakte lachwekkende situaties mogelijk. Zijn komische rol kwam goed uit de verf.

Maar om steeds leuk en ’to the point’ te zijn, heb je soms meerdere aangevers nodig. Daar ontbrak het aan. Ook tussen de scènes door viel vaak een niet zo functionele stilte, die afbreuk deed aan het spel. Het uitvergroten van de rollen kwam juist door de veelheid van de rollen in het gedrang en soms was het voor de kijker moeilijk om in te schatten wie wat op welk moment kwam doen.

Er heeft zich opvallend veel jong talent aangediend bij het Marvilde Toneel. Dave Tjoa in de rol van dokter Michel Link was een ‘Link Miegel’ van de bovenste plank. Mario Gubbels in de rol van advocaat Gravezande had een mooie rol, evenals Clasien van Meersbergen in de rol van zijn echtgenote Mary.

Gravezande doet heel gewichtig, terwijl zijn echtgenote altijd moet schipperen in het huishouden. Butler Drie voor één dag loopt met zijn lompe opmerkingen steeds weer net buiten de orde en de gewoontes van de familie. Hij moet voortdurend in het gareel gehouden worden en dat loopt meestal fout af.

Karin van Kuijen in de rol van dochter Enny is in feite de oorzaak van alle hectiek in de familie, die zich beter en gewichtiger wil voordoen om zodoende de rijke vis zoon Fred Oldenbach (John Coppens) aan de haak te slaan die uit Amarika is overgekomen.

De kracht van het Marvilde Toneel is dat ze steeds een leuke klucht weten te kiezen om te spelen.