Zeg, Kan Ik Je Man Even Lenen? (1992)

Dat Agnes haar tante Bets in Rusland heeft geschreven dat ze eindelijk een man gevonden heeft en als bewijs een foto meestuurt waar ze met buurman Bas opstaat, kunnen we haar niet kwalijk nemen. Ze deed het louter om die ongeduldige schat een plezier te doen. Want Bets drong steeds sterker aan op een huwelijk. En trouwens, dat leugentje kan nooit uitkomen, want Betsie’s man, oom Boris Nikolajev, is een ruimtevaartdeskundige die vele geheimen kent. Dus de kans dat hij Rusland ooit mag verlaten is miniem.

Maar Agnes heeft geen rekening gehouden met de glasnost van vriend Gorbatsjov. Oom moet naar Amerika en maakt met Betsie een korte tussenstop. Ze hebben drie uur de tijd om hun nicht met haar echtgenoot te bezoeken. Dus geen paniek! Als Agnes voor een paar uur Bas kan lenen, kraait er geen haan naar de waarheid. Maar wat als die drie uur plots drie dagen worden…

Avondje lachen met het Marvilde Toneel

“Zeg, kan ik je man even lenen?” Vrolijk spel van de auteur Hans van Wijngaarden. Uitgevoerd door Marvilde Toneel onder regie van Tony van Rooij in De Schalm in Veldhoven. Donderdag 12 november.
(Van een onzer verslaggevers)

Als een vrouw de man van haar buurvrouw voor een dag wil lenen, ontstaan er vrolijke verwikkelingen. En als zoiets op het toneel gebeurt in een fabuleus decor met prachtige rekwisieten is iedereen verzekerd van een gezond avondje lachen. Maar het viel niet mee om het vierhonderd koppige publiek vanaf het begin te boeien. De lange dialoog aan het begin werd opgevrolijkt door grappige uitspraken. Maar het publiek zat duidelijk nog niet ‘in’ het stuk en kon er dus niet om lachen.

Startproblemen
Maar ook bijna alle spelers hadden startproblemen. Zenuwachtig en onzeker stapten zij op het toneel om hun ingestudeerde tekst de zaal in te spuien. Ook de tekst zelf liet af en toe te wensen over. Moeilijke gezegdes worden door een 19-jarig meisje nu eenmaal in de spreektaal niet gebruikt. Daarnaast moest er bij het minste of geringste gezoend worden. In het begin leuk. Later storend. Een speler liep direct stationair. Toon Adams, alias oom Bores Nikolajef, was een verschijning die alle ogen op zich wist gericht als hij over het toneel liep. Elke keer als hij de bühne betrad werden de oren gespitst, want hij speelde op onnavolgbare wijze een typische forse Rus die gebrekkig Nederlands sprak.

Remmen los
In het tweede bedrijf gingen alle remmen los en speelde iedereen voluit. De grappen en onmogelijke situaties volgden elkaar in een hoog tempo op. Het publiek kreeg bijna geen tijd om uit te lachen, want Tiny de Brouwer, die de rol van Bas Valentijn speelde had zijn volgende grap al klaar. Een goede timing en een uitstekende mimiek waren de twee hoofdbestanddelen.
In het derde bedrijf, na de pauze, bleven de snel opeenvolgende grappige situaties uit. Maar de verrassende clou maakte veel goed.

Marvilde Toneel heeft bewezen dat zij op hoog niveau toneel kan spelen. Volgend jaar, bij het zestigjarig bestaan, kan het publiek zeker iets speciaals van deze enthousiaste Veldhovense groep verwachten.