Een Heel Vreemde Klasgenoot (1991)

Dochters schijnen altijd de verkeerde vrijer te kiezen. Vooral vaders bekijken zo’n vreemde knul met argusogen. Maar deze keer vindt moeder Els de keuze van haar dochter absurd. Nee sterker: Bart is niet van stand, dus Bart moet verdwijnen.

Els heeft een veel betere partij op het oog, namelijk een kwezel van een jonkheer, die, onvolwassen als hij is, nog steeds aan moeders handje loopt. Beste mensen, als je je kinderen wilt dwingen, dan vraag je om moeilijkheden!

Barts vader zal de zaak wel rechttrekken. Met de als meisje verklede Bart ziet hij kans om in te spelen op de hooghartigheid van Els, die in hem een ouwe schoolkameraad herkent, die er in geslaagd is een wereldberoemde chirurg te worden.

En jonker Korstiaan die met zijn moeder op visite komt wordt natuurlijk verliefd op… Bart. Oma wakkert het liefdesvuurtje nog extra aan…

Stuk ‘klasgenoot’ ongecompliceerde humor Marvilde

Blijspel, geschreven door Hans van Wijngaarden. Regie Tony van Rooij. Gezien op donderdag 14 november, De Schalm, Veldhoven.
(Door Margo van Roosmalen-Oehlen)

‘Een heel vreemde klasgenoot’ heet het blijspel dat donderdag in de Veldhovense Schalm in première ging. Van tevoren had de auteur van het stuk, Hans van Wijngaarden, de regisseur en spelers van het Marvilde Toneel nog telefonisch succes gewenst.

Het is inmiddels het zesde stuk van deze auteur in veertien jaar tijds dat de amateurtoneelgroep op de planken brengt.
Voor amateurtoneel geldt eigenlijk het volgende: je moet er naar kijken en je moet er om lachen, maar je moet er niet over schrijven. Het intense plezier waarmee de spelers hun rollen vertolken en de pret dat dit teweegbrengt bij het publiek zijn niet te verwoorden zonder de puurheid van het amateurtoneel aan te tasten.

Eenvoudig is het verhaal van meneer en mevrouw van Beuningen, wier dochter Conny verliefd is op een jongen van “minder komaf”. De verwikkelingen spelen zich af rondom één thema: het, ondanks de tegenstand van de vrouw des huizes, bij elkaar brengen van de twee geliefden. Opvallend is dat thema’s als een man verkleed als vrouw en een deftige dame het nog altijd goed doen bij het publiek. Gea van der Goes speelde haar rol van de geaffecteerd sprekende jonkvrouw Adèle van Erp tot Someren schitterend, getuige de bijval die ze kreeg van de zaal. Ook Hans Heesbeen werkte, verkleed als “Barbara” en pratend met een kopstem, onweerstaanbaar op de lachspieren van de toeschouwers. De verkoopcijfers van de kaartjes – drie avonden lang een vrijwel uitverkochte zaal – liegen er niet om: het amateur-toneel beleeft gouden tijden. En zoals voormalig Marvilde voorzitter de heer H. Aarts, die het blijspel had gadegeslagen, zei: “De amateur-toneelspelers worden steeds beter. Ze zijn ook meer ontwikkeld dan vroeger en ze zien veel op televisie.”

Het publiek aan de andere kant wil wel eens wat anders dan onderuitgezakt voor de buis hangen. Het wil ongecompliceerde humor en een avondje uit.

“Een heel vreemde klasgenoot” is nog één keer te zien in De Schalm. De voorstelling begint om 20.15 uur en de entree kost zes gulden.