Eigen Aard Is Goud Waard (1984)

Een succesvol romanschrijver – weduwnaar geworden – staat zijn mannetje wat zijn vak betreft. Maar als het op het kiezen van een nieuwe levenspartner aankomt, laat hij op een ongeloofwaardige manier met zich sollen.

De lobbes dreigt ingepalmd te worden door een kouwe kakfamilie, die in een huwelijk met de welgestelde schrijver een schone kans ziet om de familiestatus op te poetsen. Dat lukt natuurlijk uiteindelijk niet. En dat heeft hij dan vooral te danken aan een tegenactie van een stel lieve mensen, zowel van eigen als van vreemde bloede, die hem uit de puree halen.

Met als grootste raddraaier dat lieve zoontje Kees, een rokkenjager eerste klas. En diens lieftallige oma die alles in de gaten heeft als had zij een radar-oog. Als het doek valt, kan oma weer rustig slapen gaan…

Dikke voldoende voor regie Marvilde Toneel

“Eigen aard is goud waard”, gespeeld door het Marvilde Toneel. Regie: Maria Platenburg. De Schalm Veldhoven.
(Door Wout Verhoef)

VELDHOVEN – Het regiedebuut van Maria Platenburg bij Marvilde Toneel uit Meerveldhoven heeft geleid tot twee leuke en amusante voorstellingen van het blijspel “Eigen aard is goud waard”, die donderdag en gisteren in De Schalm te Veldhoven werden gegeven. Voor haar regie verdient zij dan ook een dik voldoende.

Ondanks het fraaie lenteweer was de belangstelling voor beide voorstellingen boven verwachting groot en het publiek heeft kunnen genieten van het gezellige familieblijspel met een aantal probleempjes van menselijke aard. Een succesvol romanschrijver, met verve op de planken gezet door de ouwe rot in het vak Tiny de Brouwer, is weduwnaar en op zoek naar een tweede echtgenote. Hij heeft zijn oog laten vallen op de dochter van een kouwe kak familie met titel, die de familiestatus wat op wil vijzelen.

Ook deze familie, met als vader André Vervloet, zijn vrouw Annie Jaspers en dochter Sina Verspaandonk, haalde dik voldoende, ofschoon het spel van vader soms wat ongeloofwaardig overkwam. Een prima vertolking zagen we van Gea van der Goes als moeder van de romanschrijver. Een pluim ook op de hoed van Anja Senders als het kittige dienstmeisje Kitty. Voor de vrolijke noot zorgde vooral Toon Adams als Jan de huisknecht. Daarin werd hij trouw terzijde gestaan door Lenny Verbeek in de rol van huishoudster. Opvallend was de rolvastheid van acteurs en actrices. Die ging soms zelfs zo ver dat men bij applaus uit de zaal niet wachtte, zodat bepaalde teksten verloren gingen. Jammer. Het decor was keurig verzorgd. Alleen de grime liet bij sommigen wat te wensen over. Aan het slot veel applaus en bloemen voor de uitvoerenden.

Begin november kunnen we Marvilde Toneel terugzien met de klucht van Johan Blaaser “Drie is teveel”.