Tekst /
Regie /

Rolverdeling

Verhaal

Het gezin Gravezande verwacht bezoek van een schatrijke familie uit Amerika. De dochter voelt niks voor een huwelijk met de miljonairszoon. Zij bedenkt een plan, berooft haar ouders van hun huisknecht en ondergaat zelf een metamorfose tot vogelverschrikster.

De Amerikaanse familie moet echter bediend worden en ten einde raad wordt de stoker van de centrale verwarming ingeschakeld. Drie(kus) is echter een verschrikkelijk geval! De ontvangst van de gasten wordt een flop.

Groot is de schrik van Lenny als zij ontdekt dat de ‘aap’ die om haar hand komt, een knappe vent is. Deze doorziet al snel de vermomming van Lenny.

Foto’s van de uitvoeringen

Recensie

“Drie is teveel” van klasse

Uitstekende klucht van Veldhovense toneelclub Marvilde

Voorstelling: “Drie is teveel” Auteur: Johan Blaaser. Gespeeld door toneelvereniging Marvilde. Regie: Tony van Rooij. Gezien in Veldhoven, De Schalm, 8 november 1984.
(Door Marjon Spolders-van Es)

Het stuk “Drie is teveel” behoort tot de toppers in het kluchtige genre. Het stuk gaat uit van het basisgegeven van het totaal onaangepaste personage dat chaos om zich heen verspreidt zonder daar zelf in het minst onder te lijden.

Dit gegeven wordt prima vorm gegeven in de figuur van de verwarmingsmonteur Driekus, die onder druk van de omstandigheden getransformeerd moet worden tot de deftige huisknecht Drie. Hij moet de honneurs waarnemen voor de geblesseerde echte huisknecht, op de zeer belangrijke avond dat mevrouw en mijnheer een rijke huwelijkskandidaat voor hun dochter ontvangen. Natuurlijk maakt Drie er een puinhoop van, tot wanhoop van zijn medemensen en tot vermaak van het publiek.

Dat publiek vulde bij de Veldhovense première van “Drie is teveel” de toch niet kleine zaal van De Schalm, geheel. En het genoot overduidelijk. De spelers van toneelvereniging Marvilde maakten er, onder regie van Tony van Rooij, dan ook een smakelijke voorstelling van, met een hoog tempo en honderd procent inzet.

Slapstick
Tiny de Brouwer als Driekus moest de voorstelling dragen en deed dat ook. Zijn mallotig lange lijf, het absurde jacket dat hij droeg en zijn mimische kwaliteiten gaven de voorstelling soms een slapstick-achtige humor, die het gewone kluchtniveau oversteeg. Naast hem leverden vooral Ton Tops als biologie-freak en Anita Platenburg als superklunsig dientmeisje goed werk. Maar mogelijk doet dit de andere spelers tekort die de pech hadden de meer normale personages te spelen, waar tegenover de mafkezen kunnen afsteken.

In zijn totaliteit speelde toneelvereniging Marvilde met “Drie is teveel” een zeer goede voorstelling, die slaagde in zijn bescheiden maar zeker respectabele doelstelling om een groot publiek een plezierige avond te bezorgen.