Daar Moet Je Vrouw Voor Zijn (1967)

Simon Murray schrijft detectiveverhalen, flink geholpen door Carol Anderson en bekritiseerd door het dienstmeisje Vilma Valentine, wiens nuchtere kijk op de dingen wel nodig is om de fantasie van het tweetal wat in te tomen.

De waarschijnlijkheid van de geschapen boeksituaties plegen Simon en Carol letterlijk spelenderwijs aan de werkelijkheid te toetsen. Zoiets zou in menig huwelijk minstens argwaan wekken bij de wettige gade, maar Simons vrouw Rosamund is op bijna bovenmenselijke wijze, overigens terecht, gespeend van jaloezie.

Dit verandert snel als tante Mary Bradburry enige dagen komt logeren. Zij betrapt Simon en Carol bij hun rollenspel en meent, als oud-directrice van een zenuwinrichting, bij Simon duidelijke symptomen van paranoia te zien. Van dan af zijn de verwikkelingen niet uit de lucht en het zal drie bedrijven duren vooral de twee gehuwden elkaar terug om de hals kunnen vallen.

“Marvilde” speelde in “De Schalm”

VELDHOVEN, 16 dec. – Wat de Engelse schrijver Terency Dudley in zijn blijspel “Daar moet je vrouw voor zijn” voor onzinnigs bij elkaar heeft gefantaseerd zullen we in het midden laten. Toneelvereniging Marvilde uit Meerveldhoven heeft het toch aangedurfd om dit spel in de vertaling van Gerard Reekers vrijdagavond in schouwburg “De Schalm” voor het voetlicht te brengen, en wel zo dat de belangstellenden (het waren er een behoorlijk aantal) zich best hebben geamuseerd.

De schrijver Simon Murray moest in het begin wat warm lopen voor hij de smaak weer te pakken had. Zijn vrouw Rosamund (gespeeld door Trees Sanders) en medewerkster Carol Anderson (Nelly Verhoef) deden het vanaf het begin voortreffelijk, al waren ze wat te jeugdig om zich in deze rollen behoorlijk in te leven. Rosamunds tante remde de vaart in het spel een beetje te veel af en haar dictie was wel wat eentonig terwijl van anderen de beklemtoning soms wat overdreven was.

Toch heeft regisseur Verschoore met deze voorstelling getoond dat er ook in het Marvilde Toneel vooruitgang zit. Jammer dat hij niet kan beschikken over een grotere vaste kern van toneelbeoefenaars.